Honowanie w teorii i praktyce

Honowanie to nowoczesna metoda obróbki wygłądzającej, którą stosuje się do wykańczania otworów wymagających zachowania dużej dokładności wymiarowej. Wykorzystanie honowania umożliwia nie tylko uzyskanie imponującej dokładności wymiarowej, ale także odpowiedniej klasy chropowatości (10-13). Metoda ta znajduje szerokie zastosowanie, gdyż może być używana do wykańczania otworów o średnicach od kilku mm do około 1 m oraz o długości od 1 cm do około 20 m.

Dlaczego honowanie nazywane jest obróbką ultraprecyzyjną?

Wykańczanie powierzchni odgrywa niezwykle ważną rolę w różnych gałęziach współczesnego przemysłu. W wielu przypadkach muszą być one wykończone ultraprecyzyjnie, ponieważ tylko w ten sposób mogą spełnić restrykcyjne wymogi dotyczące dokładności geometrycznej oraz chropowatości powierzchni. Dotyczy to powierzchni, które pełnią w różnych maszynach lub podzespołach ważne funkcje z punktu widzenia konstrukcyjnego. Są to zatem najczęściej wewnętrzne powierzchnie otworów, np.: lufy pistoletów, cylindry, tuleje cylindrowe, komory nabojowe, elementy wykorzystywane w przemyśle kosmonautycznym, energetycznym, chemicznym, ciężkim czy lotniczym albo formy przemysłowe.

Honowanie otworów to obróbka wykańczająca zaliczana do tzw. obróbek ultraprecyzyjnych. Miano to zyskała, ponieważ gwarantuje uzyskanie imponującej dokładności wymiarowo-kształtowej oraz spełnienie restrykcyjnych norm dotyczących chropowatości powierzchni. Wykorzystanie honowania umożliwia pozbycie się błędów kształtu otworów takich jak np.: rysy, owalność, krzywizny, stożkowatość czy falistość. Ta ultraprecyzyjna obróbka wykańczająca sprawia, że naprężenia powierzchniowe zostają wyeliminowane, a współpraca ruchowa poszczególnych części przebiega sprawnie. Dzięki honowaniu przedłuża się żywotność obrabianych elementów.

Jak przebiega honowanie otworów?

Honowanie otworów, które możesz zlecić np. firmie Jurgal, stosuje się do obróbki powierzchni wewnętrznych. Jest ono realizowane na honownicy. Jej głowica wyposażona jest w osełki ścierne. Podczas honowania są one dociskane do obrabianej powierzchni elastycznie lub na sztywno. Głowica honownicy podczas pracy wykonuje ruchy postępowo-zwrotne oraz obrotowe. Połączenie tych dwóch ruchów powoduje, że pilniki zakreślają na obrabianej powierzchni linię śrubową. W ten sposób powstaje na niej siatka przecinających się ze sobą rys, dzięki którym filtr olejowy jest lepiej rozprowadzany i o wiele dłużej się utrzymuje.

Jakie elementy są poddawane honowaniu?

Najczęściej honowane są: cylindry, tuleje cylindrowe, korpusy, rury, łoża lub otwory pod wał korbowy. Tę metodę obróbki wykańczającej można stosować zarówno w przypadku małych elementów, jak i detali wielkogabarytowych. Honowanie przemysłowe elementów maszyn i urządzeń wielkogabarytowych jako jedyna forma obróbki daje możliwość uzyskania odpowiedniego wymiaru, tolerancji oraz chropowatości powierzchni. Można wykańczać w ten sposób otwory wykonane z: aluminium, brązu, miedzi, stali, stali nierdzewnej oraz pokryte powłokami ceramicznymi, metalowymi czy węglikowymi.